Ulewanie – co dzieje się w brzuszku dziecka?

Mamo, dowiedz się jak możesz mu zapobiegać? Dobre samopoczucie i apetyt niemowlęcia są powodem do radości dla każdego rodzica, co może świadczyć o tym, że maluch rozwija się prawidłowo. Najlepszym wsparciem w zakresie kształtowania się młodego organizmu jest mleko mamy. Zdarza się jednak, że karmieniu piersią towarzyszą m.in. częste ulewania. Wtedy rodzic może zacząć się niepokoić, czy dziecko otrzymuje wystarczające ilości mleka, a co za tym idzie – czy właściwie się rozwija.

  • Ulewania najczęściej wynikają z niedojrzałości układu pokarmowego. Są powszechnym zjawiskiem – ta dolegliwość dotyka 67% niemowląt do 4. miesiąca życia.

  • 1000 pierwszych dni życia to kluczowy czas dla rozwoju dziecka. Mleko kobiece zawiera niepowtarzalną kompozycję składników, wspierających dojrzewanie organizmu – dlatego mimo trudności mama powinna starać się kontynuować karmienie piersią.

  • Istnieje wiele sposobów, by pomóc dziecku, które ulewa – od zastosowania odpowiedniej techniki karmienia po kontakt ze specjalistą – jeśli lekarz zdiagnozuje u niemowlęcia nadmierne ulewania, może zaleci podawanie specjalnego preparatu zagęszczającego pokarm mamy.

Dlaczego niemowlę ulewa?

Ulewania, inaczej regurgitacje, są mimowolnym cofnięciem się treści żołądkowej. Przyczyną tej dolegliwości u niemowląt może być nie w pełni rozwinięty mięsień dolnego zwieracza przełyku. W okresie niemowlęctwa może on nie być bowiem jeszcze na tyle sprawny, by utrzymać pokarm w tak małym żołądku – objętość żołądka miesięcznego dziecka to jedynie 80–150 ml, czyli tyle, co jajo kurze!

Czy wiesz, że…

…aż 67% niemowląt ma problem z ulewaniem?1 To powszechna przypadłość dla okresu niemowlęcego, spowodowana niedojrzałością układu pokarmowego malucha. Ten problem najczęściej dotyczy dzieci w wieku do około 3.-4. miesiąca życia. Więcej informacji o tej dolegliwości możesz przeczytać na www.bebiprogram.pl.

Od około 6. miesiąca życia malucha następuje mniejsze występowanie ulewań, a około 12.-15. miesiąca zazwyczaj dolegliwość ta samoistnie zanika. Problemem stają się dopiero nadmierne ulewania, w przypadku których rodzice powinni zwrócić się do pediatry. Lekarz może zdiagnozować ulewania, jeśli pojawiają się 2 i więcej razy dziennie przez 3 i więcej tygodni2 oraz jeśli stwierdzi m.in. brak odruchów wymiotnych, ulewania ze śladami krwi bądź fusowatą treścią, incydentów zachłystowych, bezdechów, zaburzeń rozwoju, zaburzeń karmienia i/lub połykania, nieprawidłowej pozycji ciała.

Czy wiesz, jaka jest różnica pomiędzy ulewaniem a wymiotami?

Wymioty to gwałtowne (odbywające się pod wpływem skurczów brzuszka) oddawanie pokarmu. W przypadku ulewania pokarm wypływa powoli z buzi dziecka cienką strużką.

Najlepszy pokarm w kluczowym okresie dla dziecka

W trakcie 1000 pierwszych dni organizm malucha niezwykle intensywnie się rozwija. Właśnie wtedy rodzice mogą wspierać ten proces, m.in. przez odpowiedni sposób żywienia niemowlęcia. Najlepszym pokarmem dla dziecka jest mleko mamy. Zawarta w nim kompozycja składników jest szczególnie cenna dla kształtowania młodego organizmu, dlatego Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca wyłączne karmienie piersią przez 6 pierwszych miesięcy życia niemowlęcia i jego kontynuację do 2. roku życia lub dłużej, przy jednoczesnym rozszerzaniu diety. Mimo że okres karmienia piersią to istotny czas w życiu każdej kobiety, nie zawsze może przychodzić z łatwością, a pojawiające się trudności, jak np. ulewania, mogą powodować niepokój u mamy. Większość problemów z laktacją można pokonać. Najlepiej w takich sytuacjach skonsultować się z doradcą laktacyjnym lub lekarzem – specjalista wskaże możliwe rozwiązania.

Jak radzić sobie z ulewaniami?

Podstawowym sposobem zapobiegania ulewaniom jest prawidłowa technika karmienia dziecka. Przede wszystkim należy unikać układania dziecka w pozycji leżącej podczas karmienia i tuż po nim – gdy maluch już się naje, mama może położyć go na własnym barku w taki sposób, by jego rączki były oparte na jej ramieniu. Taka pozycja ułatwia odbicie i zapobiega cofaniu się pokarmu do przełyku. Gdy niemowlę potrafi już stabilnie utrzymać główkę, można ułożyć je poprzecznie na naszych kolanach w pozycji na brzuchu, tak aby okolice głowy i barków były nieco uniesione (w tym celu delikatnie przesuwamy kolano ku górze). Pilnujemy jednocześnie, aby brzuszek nie był uciśnięty pomiędzy naszymi kolanami. Po karmieniu warto ułożyć dziecko na boku – zmieniając od czasu do czasu strony. W przypadku uporczywych ulewań pomocne okazać się może użycie pod materacem zrolowanego ręcznika lub kocyka, który uniesie wezgłowie łóżeczka. Dzięki temu można utrudnić cofanie się pokarmu. Uniesienie nie powinno jednak przekraczać 5 cm. Ponadto krótko po karmieniu powinno się ograniczyć aktywność ruchową dziecka, by powstrzymać bodźce mogące wzmagać ulewania. Jeśli jednak to nie pomoże, a lekarz zdiagnozuje problem z nadmiernym ulewaniem u dziecka, może zalecić rodzicom, aby zaczęli stosować preparat zagęszczający pokarm mamy.

Ważne informacje: Karmienie piersią jest najwłaściwszym i najtańszym sposobem żywienia niemowląt oraz rekomendowane dla małych dzieci wraz z urozmaiconą dietą. Mleko matki zawiera składniki odżywcze niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka oraz chroni je przed chorobami i infekcjami. Karmienie piersią daje najlepsze efekty, gdy matka prawidłowo odżywia się w ciąży i w czasie laktacji oraz gdy nie ma miejsca nieuzasadnione dokarmianie dziecka. Przed podjęciem decyzji o zmianie sposobu karmienia matka powinna zasięgnąć porady lekarza.

1 Vandenplas Y, Rudolph CD, Di Lorenzo C i wsp. Pediatric gastroesophageal reflux clinical practice guidelines: joint recommendations of the North American Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition (NASPGHAN) and the European Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition (ESPGHAN). J Pediatr Gastroenterol Nutr 2009;49:498-547.

2 Vandenplas Y, Rudolph CD, Di Lorenzo C i wsp. Pediatric gastroesophageal reflux clinical practice guidelines: joint recommendations of the North American Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition (NASPGHAN) and the European Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition (ESPGHAN). J Pediatr Gastroenterol Nutr 2009;49:498-547.

Artykuł indywidualny przygotowany przez Biuro Prasowe NUTRICIA dla portalu DOBRA MAMA.

Fot. Pixabay

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wykryto blokadę reklam!!!

Wykryliśmy, że używasz rozszerzeń do blokowania reklam. Prosimy, wesprzyj nas, wyłączając blokadę reklam.

Powered By
Best Wordpress Adblock Detecting Plugin | CHP Adblock